Infekcje dermatofitowe są wywoływane przez różne rodzaje grzybów. Klasyfikuje się je na podstawie lokalizacji zakażenia. Poniżej wymieniono typowe organizmy wywołujące. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o zakażeniach dermatofitami.
spongioza
Grzyby powodujące grzybice paznokci wywołane przez dermatofity zamieszkują warstwę rogową, czyli martwą warstwę skóry. Zdolność grzyba do uszkadzania skóry jest minimalna, ponieważ jest on grzybem nitkowatym i nie może przetrwać poniżej tej warstwy. Ponadto, grzyb nie może zainfekować żywych komórek znajdujących się poniżej warstwy rogowej, co oznacza, że nie może zainfekować gospodarza.
Schorzenie może być zaraźliwe lub niezaraźliwe, a diagnozę można postawić za pomocą domowych sposobów. Jeśli jednak gąbczaste zapalenie skóry jest uporczywe i uciążliwe, pacjent powinien zgłosić się do lekarza.
Posiewy grzybów są również ważne w różnicowaniu paznokci grzybiczych i nie grzybiczych. Posiew próbki paznokcia będzie konieczny do określenia organizmu grzybiczego i wykluczenia innych infekcji, w tym łuszczycy. Po zidentyfikowaniu organizmu grzybiczego, posiew z paznokcia zostanie wysłany do laboratorium w celu zbadania i wyhodowania. Zazwyczaj wyniki otrzymywane są w ciągu tygodnia lub dwóch. Jeśli hodowla jest dodatnia, pacjent może potrzebować kilku tygodni leczenia.
Grzybicze zakażenie paznokci jest powszechnie rozpoznawane przez pogrubione, odbarwione, a czasami białe plamy w pobliżu podstawy paznokcia. W ciężkich przypadkach paznokieć może ulec zapaleniu i stać się łamliwy. Dodatkowo, paznokieć może nabrać nieprzyjemnego zapachu. Stan ten może prowadzić do poważnych problemów społecznych i psychologicznych u osób cierpiących na tę przypadłość.
Istnieją trzy rodzaje grzybów dermatofitowych, które mogą wywołać tę chorobę. Często choroba ta przebiega bezobjawowo. Może towarzyszyć wielu schorzeniom i może być trudna do odróżnienia od wielu innych chorób. Jednak przy prawidłowym rozpoznaniu i leczeniu może zapewnić pacjentom pozytywne skutki.
akantoza
Do zakażenia może dojść u osób zdrowych, choć istniejące wcześniej urazy skóry zwiększają ryzyko zakażenia. Najczęstszą przyczyną powstawania blaszek kerionopodobnych są zoofilne dermatofity, które ingerują w łodygę włosa i głębsze tkanki, powodując ostrzejszą reakcję gospodarza. Dermatofity można podzielić na trzy rodzaje: antropofilne, zoofilne i związane z glebą.
Zakażenie dermatofitami powoduje zapalenie skóry, włosów i paznokci. Grzyby wnikają w tkanki keratynowe i uwalniają produkty uboczne, które wywołują stan zapalny. Odpowiedź immunologiczna gospodarza powoduje szerokie spektrum objawów, od łagodnych do ciężkich. Grzyby wydzielają enzymy degradujące i kwaśne proteazy, które hamują mechanizmy obronne organizmu.
Zakażenie dermatofitami jest częstą przyczyną grzybicy, zwanej też grzybicą. Jej nazwa pochodzi od łacińskiego słowa oznaczającego „robaka”. Jednak grzyby te nie wyglądają jak robaki. Grzyby te mogą również powodować infekcje paznokci.
Objawy kliniczne grzybicy paznokci wywołanej przez dermatofity obejmują zapalenie skóry i swędzącą wysypkę. Wysypka może naśladować pokrzywkę i grzybicę pęcherzykową stóp. U zakażonych pacjentów może również wystąpić rumień obrączkowaty centrum i pęcherzykowate grudki.
Dermatofitowa grzybica paznokci może być dziedziczona lub nabyta. Schorzenie to występuje często w niektórych rodzinach, ale może też pojawić się u niektórych osób z predyspozycją genetyczną lub defektem układu immunologicznego. Rozpoznanie i leczenie grzybicy paznokci wywołanej przez dermatofity zależy od rodzaju grzyba, który zakaża skórę.
Zakażenie dermatofitami jest zwykle leczone lekami doustnymi. Leki przeciwgrzybicze mogą być podawane codziennie lub przyjmowane doustnie, w zależności od miejsca dotkniętego chorobą. Leki stosowane miejscowo są często nieskuteczne w przypadku grzybicy paznokci wywołanej przez dermatofity, dlatego konieczne jest stosowanie doustnych leków przeciwgrzybiczych. Zazwyczaj pacjent będzie musiał przyjmować lek przez okres dwóch do trzech miesięcy.
brodawczak
Onychomikoza jest częstym zakażeniem grzybiczym jednostki paznokciowej. Jest najczęstszym rodzajem zakażenia paznokci, stanowiąc ponad 50% wszystkich konsultacji paznokciowych. Występuje częściej u mężczyzn niż u kobiet i zwiększa się z wiekiem u obu płci. Najczęściej dotyczy paznokci stóp. Patogeny wywołujące grzybicę paznokci to dermatofity, które atakują skórę, tkankę keratynową i włosy.
Najczęstszym typem jest dystalna podpaznokciowa onychomikoza, którą wywołują grzyby dermatofitowe. Ten typ infekcji rozpoczyna się w łożysku paznokcia i rozprzestrzenia się do środka płytki paznokciowej. Gdy infekcja rozprzestrzeni się na cały paznokieć, skutkuje odbarwionym, kruszącym się paznokciem.
Zakażenia wywołane przez dermatofity nie zagrażają życiu, ale często są trudne do wyleczenia. Okres inkubacji wynosi zwykle około jednego do trzech tygodni. Zakażeniu towarzyszą objawy takie jak wysypka czy świąd. Leczenie obejmuje leki doustne i miejscowe. Dostępne są również zabiegi laserowe, choć mogą być one kosztowne.
Najlepszym sposobem na wyleczenie grzybicy paznokci jest przyjmowanie doustnych leków przeciwgrzybicznych. Leki te zwalczają grzyby w całym organizmie i zabijają również grzyby w paznokciach. Doustne leki przeciwgrzybicze są jednak mniej skuteczne niż leki miejscowe. Najlepiej stosować je razem z miejscowymi lekami przeciwgrzybicznymi.
Chociaż dermatofity nie są stanem zagrożenia życia, mogą powodować szereg chorób skóry u kotów. U kotów z obniżoną odpornością może dojść do rozwoju rozległych zmian z wtórnym zajęciem bakteryjnym. U tych zwierząt może również wystąpić rumień i duże obszary wyłysienia. Objawy mogą również naśladować inne schorzenia dermatologiczne.
hiperkeratoza
Dermatofity infekują łożysko paznokcia powodując nagromadzenie hiperkeratotycznych resztek. Prowadzi to do poszarpanej proksymalnej granicy strefy onycholitycznej i żółto-białych kolców wystających do proksymalnej płytki paznokciowej. Rozpoznanie grzybic paznokci wywołanych przez dermatofity jest kliniczne. Leczenie zależy od rodzaju zakażenia i jego nasilenia.
Najczęstszym typem onychomikozy jest dystalna boczna podpaznokciowa onychomikoza, która rozpoczyna się w skórze i wdziera się do płytki paznokciowej. Płytka paznokciowa staje się gruba i zakażona, a w końcu traci swoją przejrzystość. Infekcja powoduje, że płytka paznokciowa staje się krucha i słaba.
Hiperkeratoza podpaznokciowa to inny rodzaj zakażenia paznokci, w którym grzyb nie wdziera się do paznokcia. Ten typ infekcji występuje pod skórą i może utrzymywać się przez lata. W dermatoskopii widoczny jest żółty kolec grubościennych grzybów. Leczenie grzybicy skóry polega na jej mechanicznym usunięciu.
W niektórych przypadkach grzybice dermatofitowe paznokci mogą pojawić się w proksymalnej części paznokcia, ale preferowane jest częściowe oderwanie. Metoda ta pozwala na zachowanie dystalnej ściany paznokcia przy jednoczesnym usunięciu części proksymalnej. Metoda ta jest często bardziej komfortowa niż całkowite usunięcie.
Jednym z kluczowych odkryć jest obecność poszarpanych krawędzi. Odpowiadają one krawędziom zakażenia dermatofitami. Innym wrażliwym znaleziskiem jest obecność podłużnych rozstępów i ostrych kolców. Rozstępy, czyli podłużne wgłębienia, mogą być żółte lub białe, mogą też być brązowe lub szaro-czarne.
Ważne jest, aby próbki paznokci pobierać do osobnych pojemników. Zainfekowana część płytki paznokciowej i resztki podpaznokciowe powinny być pobrane jak najdalej od siebie. Korzeń włosa może być również pobrany przy użyciu kleszczy lub ostrza skalpela. Na szczęście zainfekowane włosy zwykle wychodzą bez bólu.
granica krostkowa
Dermatofity to klasa grzybów. Grzyby te występują na wielu częściach ciała, w tym na paznokciach i włosach. Żywią się one keratyną, która jest głównym składnikiem ludzkiej skóry. Grzyby te nie są jednak szczególnie zjadliwe i raczej nie powodują znaczących szkód dla zdrowia gospodarza. Grzyby te zwykle atakują zewnętrzne warstwy naskórka i nie powodują trwałych uszkodzeń.
Rozpoznanie grzybicy paznokci wywołanej przez dermatofity opiera się zwykle na wyglądzie klinicznym i miejscu zakażenia. Ponadto rozpoznanie można potwierdzić na podstawie zeskrobin skóry i mokrego podłoża z wodorotlenku potasu (KOH). Kultura włosów i paznokci jest kolejną powszechną procedurą stosowaną do identyfikacji dermatofitów. Hodowla wycinków paznokci jest uważana za najbardziej czuły test.
Dermatofity są najczęstszymi grzybami powodującymi zakażenia paznokci, ale niektóre niedermatofity również powodują zakażenia paznokci. Trichophyton rubrum, Trichophyton tonsurans i Trichophyton mentagrophytes to najczęstsze dermatofity występujące w paznokciach. Identyfikacja grzybów wywołujących tę chorobę wymaga dokładnego oczyszczenia i zeskrobania chorego paznokcia. Trudne może być również odróżnienie grzybów niedermatofitowych od innych rodzajów grzybów, w tym Trichoderma i Paecilomyces.
Miejscowe środki przeciwgrzybicze są skuteczne w leczeniu powierzchownych grzybic dermatofitowych paznokci. W zaawansowanych przypadkach z zapaleniem mieszków włosowych może być zalecana doustna terapia systemowa. W niektórych przypadkach te sposoby leczenia mogą okazać się niewystarczające, a pacjenci mogą wymagać dodatkowych terapii.
Grzyb, który wywołuje to schorzenie może zainfekować łożysko paznokcia, nasadę i płytkę paznokcia. Efektem tego mogą być grube, żółtobrązowe paznokcie. U pacjentów z osłabionym układem odpornościowym grzyb może zaatakować proksymalną warstwę płytki paznokciowej. Paznokcie dotknięte chorobą mogą być popękane, a nawet łamliwe.
Podobne tematy
