Grzybica paznokci może powodować wiele problemów. Szczególnie często występuje u osób starszych z pewnymi schorzeniami. Na przykład, ludzie z AIDS, cukrzycą, rakiem i łuszczycą są podatni na zakażenie. Ponadto, ci, którzy biorą sterydy mogą być bardziej podatni na to. Chociaż grzybica paznokci nie jest bardzo zaraźliwa, może być przenoszona przez bliski kontakt.
Dystalna podpaznokciowa onychomikoza
Onychomikoza jest powszechną infekcją grzybiczą paznokci, która może dotyczyć macierzy paznokcia, łożyska paznokcia i płytki paznokcia. Jest zakaźna i powoduje ból i dyskomfort. Dodatkowo może prowadzić do zniekształceń i ograniczeń fizycznych. U pacjentów z obniżoną odpornością zakażenie może doprowadzić nawet do bakteryjnego zapalenia tkanki łącznej.
Obecne metody leczenia grzybicy paznokci obejmują chirurgię, wyroby medyczne oraz doustne i miejscowe środki przeciwgrzybicze. Doustna terbinafina charakteryzuje się wysokim odsetkiem wyleczeń wynoszącym 38% po trzech miesiącach, ale ma również wysoki profil działań niepożądanych i interakcje lekowe. Lek ten najlepiej stosować przez krótki okres czasu i należy go regularnie monitorować. Z kolei środki miejscowe mogą być stosowane nawet przez 18 miesięcy. Mają one jednak mniejszą skuteczność niż doustna terbinafina.
Celem terapii onychomikozy jest wyeliminowanie pierwotnej infekcji przy jednoczesnej ochronie nowo wyrosłych obszarów przed ponowną infekcją. Nowe leczenie miejscowe o nazwie K101 wykazało obiecujące wyniki w tym zakresie. W badaniu I fazy oceniano K101 w leczeniu grzybicy paznokci u 493 pacjentów. Badanie zostało podzielone według stopnia zajęcia paznokci, przy czym do badania włączono pacjentów z minimum 50% zajętych paznokci. Grupa leczona preparatem K101 miała lepszy ogólny wskaźnik wyleczenia niż grupa otrzymująca placebo.
W innym badaniu stwierdzono, że u pacjentów z łuszczycą częściej niż u osób z DLSO występowały dystalne podpaznokciowe zmiany onychomycotyczne w stopach. Pacjenci z łuszczycą mieli cięższy przebieg choroby niż pacjenci z DLSO. Badacze stwierdzili również, że zakażenie częściej występowało u kobiet niż u mężczyzn.
Grzyby odpowiedzialne za dystalne podpaznokciowe onychomikozy to głównie dermatofity. Infekują one dystalną płytkę paznokciową, co powoduje nagromadzenie hiperkeratotycznych resztek. Proksymalna granica obszaru onycholitycznego jest poszarpana, a żółto-białe kolce wystają w głąb płytki paznokciowej. W niektórych przypadkach w płytce paznokciowej mogą znajdować się grzyby produkujące melaninę.
Leczenie grzybicy podpaznokciowej polega na miejscowym stosowaniu roztworu na bazie alkoholu. Ta opcja leczenia może trwać od jednego do trzech miesięcy. Jest ona skuteczna w usuwaniu zanieczyszczeń i przywracaniu paznokcia do normalnego stanu. Ponadto, jest również bezpieczniejsza niż inne metody leczenia. Obejmuje mniej inwazyjne procedury i jest szeroko dostępna.
Oprócz leczenia miejscowego, skuteczną metodą leczenia grzybicy paznokci jest systemowa terapia przeciwgrzybicza. Flukonazol, itrakonazol i terbinafina są najskuteczniejszymi lekami przeciwgrzybiczymi. Wszystkie są skuteczne wobec dermatofitów, a ich stosowanie jest wygodniejsze i bezpieczniejsze niż krótkotrwała terapia ciągła.
Całkowita dystroficzna onychomikoza
Onychomikoza to uporczywa choroba, która dotyka paznokcie u rąk i nóg. Wyróżnia się pięć głównych typów tej choroby. Postacie powierzchowne, podpaznokciowe i dystalne można sklasyfikować na podstawie ich lokalizacji w łożysku paznokcia.
Grzybica paznokci może rozwinąć się z kilku przyczyn. Mogą ją wywoływać dermatofity, drożdże i pleśnie. Spośród nich najczęstsze są dermatofity. Powodują one sześćdziesiąt do siedemdziesięciu procent zakażeń, podczas gdy drożdże i nondermatofity stanowią około 30 do 40 procent.
Inny rodzaj grzyba paznokciowego nazywany jest hiperkeratozą dystalną podpaznokciową, w skrócie DSO. Stan ten dotyczy łożyska i płytki paznokcia, a jego efektem jest gruba, żółtawoszara masa, która oddziela się od płytki paznokcia.
Aby mieć pewność, że przyczyną objawów jest grzybica paznokci, można pobrać biopsję. Zakażenia, które rozwinęły się poza płytkę paznokciową mogą przejść w całkowitą dystroficzną onychomikozę, czyli TDO. W niektórych przypadkach, leczenie może wymagać wielu zabiegów i może trwać przez miesiące lub lata. Jeśli masz ciężką infekcję, lekarz może zalecić operację. Może być ona bardzo kosztowna i może wyleczyć tylko część infekcji.
Jeśli diagnoza jest pozytywna dla grzyba dermatofitowego, być może będziesz musiał wyizolować grzyba z kolejnych próbek. Następnie trzeba będzie rozdzielić paznokieć na dwie porcje i wysłać je do mikroskopii i hodowli. Metoda ta jest bardzo czasochłonna i często prowadzi do wyników fałszywie ujemnych.
Objawami onychomikozy może być onycholiza dystalna, która pojawia się, gdy paznokcie są uszkodzone w wyniku urazu. Może również wystąpić w wyniku powtarzających się urazów, co powoduje kolonizację przestrzeni w paznokciu. Kolonizacja ta powoduje pigmentację. Ten rodzaj grzyba paznokciowego jest często trudny do leczenia i może być przekazywany innej osobie.
Grzyby niedermatofitowe mogą również powodować onychomikozę. Drożdże są najczęstszym grzybem biorącym udział w tym schorzeniu, ale istnieją również grzyby nitkowate, które bezpośrednio ingerują w jednostkę paznokciową.
Rodzaje grzybicy paznokci obejmują całkowitą distichomykozę, całkowite dystroficzne onychomykozy oraz łuszczycę paznokci. Grzybica może zakażać płytkę paznokciową, macierz lub łożysko paznokcia.
Leczenie grzybicy paznokci zależy od stopnia zaawansowania choroby, ilości paznokci dotkniętych chorobą oraz od tego, jakie grzyby są za nią odpowiedzialne. Pacjenci powinni skonsultować się z podologiem przed rozpoczęciem terapii przeciwgrzybiczej. W przypadku cięższych infekcji, pacjenci mogą być zmuszeni do poddania się operacji usunięcia płytki paznokciowej.
Onychomikoza jest trudniejsza do leczenia niż większość infekcji dermatofitowych. Starsze środki przeciwgrzybicze, które były stosowane w przeszłości, nie nadają się do leczenia tej choroby ze względu na niską skuteczność i działania niepożądane. Jednak trzy ostatnio opracowane leki przeciwgrzybicze wykazały dobrą skuteczność przy niewielkich działaniach niepożądanych. Te leki to flukonazol, itrakonazol i terbinafina.
Stosowanie leków przeciwgrzybiczych zmniejszyło się od czasu wprowadzenia nowych leków przeciwgrzybiczych o szerokim spektrum działania. Jednak skuteczność tych leków zależy od czasu trwania leczenia.
Paronychia
Paronychia może być trudna do leczenia, ale można sobie z nią poradzić stosując kilka prostych kroków. Po pierwsze, upewnij się, że twoje ręce pozostają suche i ciepłe. Noś wygodne buty. Możesz również stosować kremy i tabletki przeciwgrzybicze. Jeśli nie możesz leczyć infekcji tymi metodami, lekarz może wykonać zabieg chirurgiczny, aby otworzyć zainfekowany obszar i usunąć go. W dłuższej perspektywie, paronychia może zagoić się sama.
Paronychia to zakażenie skóry, które rozwija się wokół paznokcia. Wywołują ją bakterie, które rozwijają się w wilgotnym środowisku, w tym wokół fałdu paznokciowego. Zakażenie jest bardziej prawdopodobne u osób, które dłubią w skórze wokół paznokci lub u osób, które mają słabe krążenie krwi.
Paronychia to zakażenie skóry, które wynika z infekcji bakteryjnej lub grzybiczej w tkance fałdu wokół paznokcia. Infekcja ta może również wpływać na kształt, kolor i teksturę paznokcia. Kilka rodzajów bakterii i grzybów może powodować paronychię, a prawdopodobieństwo jej wystąpienia jest większe w środowiskach, w których obecne są opary chemiczne. Na szczęście większość przypadków paronychii nie jest poważna. U niektórych osób paronychia spowoduje powstanie pęcherza lub zapalenia paznokcia.
Paronychia jest częstą infekcją skóry wokół paznokcia. Infekcja ta jest zwykle spowodowana przez bakterie lub grzyby, i może być ostra lub przewlekła. Objawy obejmują zaczerwienienie, obrzęk i tkliwość obszaru wokół paznokcia. Nieleczona paronychia może się rozprzestrzeniać i prowadzić do poważnych komplikacji.
Podobne tematy
