Istnieje kilka różnych rodzajów blizn. Wygląd każdej blizny zależy od anatomicznej lokalizacji rany, sposobu jej gojenia oraz kilku czynników genetycznych. Na przykład blizny keloidowe są wynikiem wadliwego procesu gojenia. Są one czerwone, grube i swędzące, a z czasem wciąż się powiększają. W niektórych przypadkach są większe niż pierwotne brzegi rany.
Normalna
W przeciwieństwie do blizny przerostowej, która może powodować znaczny dyskomfort fizyczny, normalna blizna jest stosunkowo łagodna i może zagoić się sama bez operacji. Blizna rozwija się przez okres trzech miesięcy, kiedy to tworzy się nowy kolagen i zwiększa się dopływ krwi. W tym czasie staje się ona uniesiona, grudkowata i czerwona, ale z czasem kolor, tekstura i ton blizny zmniejszą się. Normalne blizny mają przede wszystkim biały kolor i na ogół nie są bolesne. Chociaż większość blizn jest trwała, niektóre z nich częściej tworzą się w określonych obszarach ciała.
Patogeneza blizn patologicznych jest kluczowym obszarem zainteresowania patologów. Kilka blizn patologicznych ma cechy wspólne z nowotworami, w tym tendencję do wzrostu i inwazji na sąsiednie tkanki oraz dużą odporność na apoptozę i śmierć komórkową. Ponadto, keloidy mogą nawracać po wycięciu chirurgicznym i są bardzo agresywne miejscowo. Jednak w przeciwieństwie do guzów, keloidy nie mają potencjału do tworzenia złośliwych przerzutów. Dlatego patolodzy są zainteresowani czynnikami, które utrzymują wzrost keloidów i HS – sekcja ta została przygotowana przez autora serwisu holapaola.pl.
Aby zapobiec lub zminimalizować rozwój tych blizn, należy przede wszystkim zapobiegać ich powstawaniu. Chociaż nie ma pewnych sposobów zapobiegania lub zmniejszania wyglądu blizny, istnieją pewne skuteczne i niedrogie metody. Zabiegi miejscowe, takie jak krem z witaminą E lub balsam z masłem kakaowym, mogą pomóc zminimalizować wygląd blizny.
Niektórzy ludzie mają tendencję do powstawania blizn w miejscach, w których nie mogą się ukryć. Przykładem takich miejsc jest twarz lub dekolt. W takich przypadkach blizny można zakamuflować za pomocą makijażu lub specjalnych technik chirurgii plastycznej. Ponadto, w celu zmniejszenia grubości blizny można również wykonać resurfacing laserowy i rewizję blizny.
Atroficzne
Istnieje wiele różnych metod leczenia blizn zanikowych. Częstą opcją są na przykład peelingi chemiczne. Usuwają one uszkodzoną warstwę skóry i umożliwiają regenerację nowej, świeżej skóry pod spodem. Proces ten może pomóc zmniejszyć wygląd blizn zanikowych, ale może to potrwać kilka dni lub tygodni, aby zobaczyć wyniki. Peelingi chemiczne mogą różnić się siłą, w zależności od ciężkości blizny. Łagodne chemikalia można znaleźć w produktach do pielęgnacji skóry, natomiast bardziej intensywne peelingi mogą wymagać sedacji.
Peelingi chemiczne są powszechną metodą leczenia blizn zanikowych, ponieważ usuwają uszkodzone komórki skóry i pobudzają produkcję nowych. Inną opcją zabiegową jest mikronakłuwanie, a także resurfacing mechaniczny i dermabrazja. Z każdym zabiegiem wiąże się jednak pewne ryzyko i przed przystąpieniem do niego należy omówić je z lekarzem.
Blizny zanikowe mogą mieć różną głębokość, kształt i wielkość. Niektóre są małe i głębokie, podczas gdy inne mają bardziej wyraźne granice i płaskie dno. Blizny zanikowe mogą być również wżerowe lub wałeczkowate. Jednymi z najczęstszych typów są blizny po szpikulcach do lodu i blizny po skrzynkach. Ponadto blizny wałeczkowe i lodowe mogą być również głębokie i mieć szerokie wgłębienie.
Leczenie chirurgiczne blizn zanikowych może być również skuteczne. Podcięcie jest stosunkowo niedrogim zabiegiem i może być stosowane w leczeniu szerokiego zakresu blizn. Jest on powszechnie stosowany jako samodzielny zabieg lub jako część serii zabiegów. Dermatolodzy wprowadzają igłę w różnych kierunkach na bliznę, aby poluzować skórę i stworzyć nową, gojącą się ranę. Po zabiegu obszar ten powinien być oblodzony, aby zapobiec krwawieniu.
Blizny zanikowe powstają, gdy skóra nie jest w stanie regenerować tkanki. Blizny te są często wynikiem procesu zapalnego, który powoduje rozpad podskórnego tłuszczu i włókien kolagenowych pod skórą. Blizny zanikowe mogą pojawiać się nierównomiernie, a także mogą być nie do odróżnienia od innych blizn na ciele.
Przerostowe
Blizny przerostowe są często wynikiem urazu lub mogą wynikać z przerostu tkanki skórnej po zagojeniu się rany. Nie są uważane za niebezpieczne, ale mogą być bolesne i swędzące. Mogą również ograniczać ruchy. Jeśli rozważasz zabieg chirurgiczny, powinieneś poinformować lekarza o przebytych bliznach przerostowych.
Istnieje kilka różnych metod leczenia blizn przerostowych, w tym kremy miejscowe i wkładki silikonowe. Obie te metody można kupić bez recepty i mogą one przynieść pewną ulgę. Jednak metody te mogą zająć kilka miesięcy, aby być skuteczne. Kremy miejscowe muszą być nakładane na dotknięty obszar przez kilka godzin każdego dnia, natomiast wkładki silikonowe muszą być noszone do 24 godzin dziennie. Wyniki nie są natychmiastowe, ale zabieg prawdopodobnie poprawi wygląd blizny i złagodzi związane z nią swędzenie i ból.
Zarządzanie bliznami jest ważnym elementem leczenia blizn przerostowych. Terapia blizn może obejmować miejscowe kremy, odzież uciskową lub zastrzyki śródskórne. Inne możliwości leczenia obejmują laseroterapię i radioterapię. Chociaż te zabiegi nie zawsze są skuteczne, mogą być skuteczną opcją, jeśli są połączone z innymi metodami.
Blizny przerostowe charakteryzują się tworzeniem pęczków kolagenowych, które biegną równolegle do naskórka. Występują w nich również miofibroblasty. Brak w nich również mucyny. Zawierają również kwas hialuronowy, który jest głównym składnikiem skóry właściwej brodawkowatej.
Leczenie blizn przerostowych ma na celu poprawę wyglądu blizny poprzez jej zmiękczenie, zmniejszenie jej rozmiaru i uczynienie jej mniej widoczną. Zazwyczaj lekarz może odczekać kilka miesięcy lub rok przed rozpoczęciem leczenia blizny przerostowej. Jest to konieczne, aby blizna mogła się zagoić przed leczeniem. W międzyczasie, kortykosteroidy są wstrzykiwane do tkanki blizny, aby pomóc złagodzić ból. Czasami potrzebnych jest kilka zastrzyków.
Contracture
Contracture blizny są poważniejszą formą blizn keloidowych. Mogą być bolesne i ograniczać ruchy otaczających je mięśni. Chirurgia plastyczna może skorygować blizny przykurczowe poprzez rozszerzenie lub usunięcie tkanki. Inne możliwości leczenia to przeszczep skóry lub operacja z użyciem klapek. Przeszczep skóry może zmniejszyć jasność blizny lub pomóc jej wtopić się w otaczającą skórę. Pacjent może również wymagać poddania się terapii fizycznej w celu poprawy stanu blizn.
Blizny przykurczowe są zwykle rumieniowe i twarde. Mogą być spowodowane oparzeniami, silnym trądzikiem i zabiegami chirurgicznymi. Genetyka i wiek również mogą odgrywać rolę. Choć najczęstszym miejscem występowania przykurczów jest szyja, mogą się one pojawić w każdym miejscu. Stan ten może utrudniać poruszanie się w dotkniętym obszarze i może wpływać na poczucie własnej wartości.
Chociaż badania nad przyczynami powstawania blizn po przykurczach trwają od wielu lat, prawdziwa patogeneza tych schorzeń jest nadal nieznana. Potrzeba więcej badań z zakresu nauk podstawowych, aby wyjaśnić podstawowe przyczyny i opracować skuteczniejsze metody leczenia. W międzyczasie podstawą terapii są dobre techniki chirurgiczne tkanek miękkich, opatrunki uciskowe, szynowanie i rozsądne podawanie kortykosteroidów śródoperacyjnych.
Blizny przykurczowe spowodowane oparzeniami są zwykle zlokalizowane w pobliżu stawów i mogą ograniczać zakres ruchu w dotkniętym obszarze. Mogą również prowadzić do deformacji kosmetycznych. Zastosowanie podskórnego uwalniania blizn w leczeniu blizn przykurczowych związanych z oparzeniami jest skuteczną metodą minimalizowania bólu, poprawy ruchomości i minimalizowania potrzeby wykonywania inwazyjnych zabiegów chirurgicznych. Inwazyjne metody chirurgiczne mogą dawać mniej estetyczne rezultaty, wydłużać czas rekonwalescencji i powodować więcej efektów ubocznych.
Keloid
Keloidy to rodzaje blizn, które nie bledną i mogą powodować ból, swędzenie i tkliwość. Objawy zazwyczaj ustępują, gdy keloid przestaje rosnąć. Mogą występować w dowolnym miejscu na ciele, chociaż najczęściej występują na plecach, szyi i ramionach. Mogą mieć wielkość od kilku milimetrów do 12 cali średnicy. Ten rodzaj blizny jest spowodowany nadmiernym wzrostem kolagenu, białka, które utrzymuje elastyczność skóry. Kolagen zapewnia również wsparcie strukturalne mięśniom, kościom i tkankom. Osoby pochodzenia azjatyckiego są bardziej narażone na powstawanie keloidów niż osoby rasy białej.
Blizny keloidowe często powstają na twarzy i ciele, a ich rozwój może trwać od trzech miesięcy do roku. Na początku mogą być różowe lub czerwone i stopniowo ciemnieć. Blizny te często wyglądają na znacznie ciemniejsze niż otaczająca je skóra. Chociaż mogą pojawić się w dowolnym miejscu na ciele, najczęściej występują na klatce piersiowej, plecach i ramionach, choć rzadziej na powiekach, genitaliach i dłoniach.
Chociaż blizny keloidowe są trudne do usunięcia, istnieją sposoby na ich leczenie. Zabiegi niechirurgiczne mogą pomóc w zmniejszeniu szansy na odrost. Zabiegi chirurgiczne mogą również pomóc w zmniejszeniu ryzyka powstania bliznowca keloidowego. Niektóre metody obejmują zastrzyki z kortykosteroidów i krioterapię.
Blizny keloidowe mogą być trudne do oddzielenia od hipertroficznych. Blizny przerostowe mają więcej komórek niż normalne blizny i mają grube pasma tkanki łącznej w swoich wewnętrznych warstwach. Są one również trudniejsze do leczenia i nie dojrzewają tak jak normalne blizny. Mogą też utrzymywać się przez kilka lat.
Podobne tematy
